Rennen voor je Visum

Op een zonnige vrijdag in maart is het tijd om een dag te besteden aan een van de minder leuke aspecten van ons verblijf in Thailand: de visa-run. De contradictie dat we maar 15 dagen morgen blijven en meer dan 30 dagen willen blijven dwingt ons een dagje in een minibusje te hobbelen naar de grens met Myanmar. In theorie klinkt het leuk: even Thailand uit, Myanmar in, en dan snel terug Thailand in zodat je weer 15 dagen mag blijven. In de praktijk is het lange rijen, veel formulieren, zweten en proberen je frustratie niet op een van de immigratiemedewerkers te uiten. Als het gebeuren achter de rug is trakteren we onszelf op een leuk avondje uit in Chang Mai. We gaan naar 'the Warm Up', de grootste club in town en erg populair bij de lokale, jonge bevolking. Naast deze hippe jongeren zien wij er slonzig uit op onze versleten teenslippertjes. Zo af en toe treedt er zelfs nog een Thaise boyband op, wat natuurlijk een hoop vrouwelijk gegil opleverd. We drinken oogverblindende, letterlijk brandende shotjes en zorgen voor een hoop geglimlach onder de locals. Nu zijn wij een keer de attractie als enige westerlingen.

De volgende dag is nauwelijks een alinea waard. We bussen richting Sukhothai. Het duurt lang en we stoppen helemaal niet voor eten. Vlak voor we er zijn managen we een zakje chips te kopen en genieten daar extra van. Eenmaal aangekomen vinden we een knus guesthouse en eten we lekker. We gaan vroeg slapen.

Sukhothai ( 'Dawn of Happiness' ) was het eerste onafhankelijke Thaise koninkrijk en de stad bloeide volop tijdens de Thaise 'gouden eeuw'. Met een soort kinderboederij-wagen worden we naar 'the old city' gebracht. We huren er fietsen (de Thaise verkoper kan zelfs 'lekker bakkie?' zeggen) en verkennen de tempels, ruines en bovenal prachtige boeddhabeelden. Hoogtepunt is een gigantische zittende met enorme lange, gouden vingers. De sfeer is hier ook weer zoveel beter omdat het rustig is. Heel fotogeniek allemaal. 's Middags doen we weer eens een lekker bakkie bij een hip koffietentje en we eten aan een wel heel speciale tafel: een mega vissenkom. 's Nachts sterft er een gigantische mot op onze kamer.

Onze laatste dag in Sukhothai brengen we grotendeels door aan het zwembad van de buren. Het is hier te warm en plakkerig om al te veel te bewegen. Voorzichtig maken we een planning voor de laatste drie weken. Morgen gaan we al naar Bangkok, het einde komt snel in zicht. Lekker om iedereen weer te zien als we naar huis gaan maar ook best verdrietig om deze heerlijke levensstijl, de culturen, tempels, Boeddha's, Shiva's, Ganesha's, olifanten, glimlachen, zweetdruppels, zorgeloze dagen, medereizigers, zon, karaoke, buckets, busreizen, hurkwc's, 7/11, rijst, katers en al die dingen die deze reis tot een avontuur maken gedag te moeten zeggen.

We zeggen de huiselijke sfeer van BanThai guesthouse gedag en bussen in een luxe AC bus naar Bangkok. Het is algauw duidelijk dat we iets enorms binnengaan. In een grote file rijden we de stad in. Vanaf het busstation nemen we een tuktuk door de hitte en smog naar Khao San Road - THE one-and-only backpackerssraat van de wereld met meer neonverlichting dan in heel Laos bij elkaar. Hier kan je 24 uur per dag bier, buckets, rijst, noodles, shaorma of insecten eten en zwalkt er altijd wel een aangeschoten backbacker rond (al dan niet achtervolgd door een van de ontelbare ladyboys). Voor een prikkie vinden we een kamer op loopafstand. Zo tegen de veertig graden is de hitte nu allesoverheersend. We verkennen de boel en stuiten op een hilarische aerobicsklas aan de rivier. We lachen ons dood om de improvisatie en het gebrek aan ritme gevoel van sommigen. Na een verfrissende koude douche (niet dat er een keuze is) duiken we het nachtleven in. Gezellig eten, cocktails ( 'f*cking strong', 'we don't check ID', 'one more bucket' ), een hemelse voetmassage en een state of the art club. WE LOVE BANGKOK.

Na een laat en ietwat brak ontbijtje nemen we een rivertaxi naar Chinatown. We doen de Lonely Planet wandelroute door de smalle straatjes bomvol prularia en snuisterijen. We lunchen fijn bij Hong Kong Noodles (een keten om te onthouden) en nemen daarna een taxi naar een winkelcentrum (met airco). We gaan naar de familiefilm 'Big Miracle' en moeten onze lach inhouden als iedereen uit onvoorwaardelijke liefde en bewondering opstaat voor het volkslied ter ere van de Thaise koning (die hier de status van zonnekoning heeft). 's Avonds eten we op een sfeervol terrasje onder bomen versierd met gekleurde lampjes. We overbruggen de nacht wederom in een vrolijke mix van drank, dans, massage en tientallen frog-ladies (opgedoste vrouwtjes die kekke prullen verkopen op Khao San Road).

Na een anti-kater detox croissantje met ei, ham en kaas en een fruishake zijn we klaar voor een nieuwe dag. We dobberen wat rond op de toeristenboot, daar vangen we tenminste nog een windje. We gaan aan land bij (waarschijnlijk) de laatste tempel van de reis (snik). Niet dat er niet nog meer zijn in Bangkok, maar in deze temperatuur en met ongeneeslijke temple-fatigue vinden we onszelf nog best cultureel verantwoord. Er ligt een gigantische Boeddha en per ongeluk komen we in een no-entry gedeelte waar het wemelt van de monikken en kinderen in schooluniform (misschien wel het hoogtepunt van de dag). Dan snakken we naar airco en caffeine en werken daar de rest van de middag aan. 's Avonds Indisch en maar 'ns vroeg naar bed. Morgen verlaten we Bangkok. Maar niet voorgoed.