Busje Komt Zo

We verleggen onze grenzen en steken ze over. Niet alleen luiden we knallend het nieuwe jaar in, we steken ook de grens over naar een volgend land: Vietnam. En alsof dat nog niet genoeg is laten we op 5 januari precies de eerste helft van onze reis achter ons. Nog zo'n drie maanden en drie landen vol nieuwe avonturen staan voor de deur. Een fijn vooruitzicht.

Op oudjaarsdag beleven we onze meest memorabele busrit tot nu toe. Wat een kort ritje hadden moeten worden (van Battambang naar Siem Reap) duurde een eeuwigheid. Voor het eerst maken we het onontkomelijke mee: onze bus heeft pech. We zitten een flinke tijd in the middle of nowhere in de berm te wachten terwijl diverse Cambodjaanse mannen de bus onder schuiven om hem te repareren. Met een paar uur vertraging komen we uiteindelijk nog ruim op tijd voor de feestelijkheden van nieuwjaar in Siem Reap aan. Een schot in de roos, in het stille Battambang hadden we nu niet willen zitten. We dineren met een spotgoedkoop driegangen diner. Als we een flesje wijn bestellen zorgt dat voor een hoop ophef. De fles wordt gezocht, er worden lootjes getrokken over wie hem aan de tafel moet openmaken en er komt letterlijk een bloempot met ijs op tafel om de fles te koelen. Tegen de tijd dat we onze $1 cocktails ophebben is het al bijna countdown-tijd. The Alley, het toeristische straatje van Siem Reap, staat al propvol dansende mensen. Wat een sfeer! Gelukkig wordt er met ijskoud water gesproeid, want het is bloedheet. We bouwen een flink feestje met z'n allen. Echt bijzonder om op zo'n plek met zoveel verschillende nationaliteiten en zo ver van huis het nieuwe jaar in te luiden.

De volgende dag reizen we gelijk door naar Phnom Penh. Het toeval slaat op genadaloze wijze toe en ook deze bus belandt met pech naast de weg. We arriveren in het pikkedonker in de hoofdstad van Cambodja. Om half 10 's avonds hebben we na tientallen volle guesthouses en hotels eindelijk beet. Even later zitten we aan 's werelds meest goddelijke hamburger.

Nog een busreisje later en we zijn waar we willen zijn: Kep, een kustplaatsje helemaal in het zuiden van Cambodja. We hebben nog een paar dagen over voordat ons visum voor Vietnam ingaat en dit lijkt ons een prima plek om Cambodja af te sluiten. Kep is helaas niet zo sfeervol als we verwacht hadden en we krijgen ogen als schoteltjes als we de prijzen van het eten en slapen zien. Bij aankomst vinden we een kamer van 17 dollar in een door de Lonely Planet aangeraden resort. Echter, het is allemaal iets te mooi om waar te zijn. Na toch maar even navragen blijkt de kamer 70 dollar te kosten. Oeps, even verhuizen... Het zijn fijne dagen hier, die we vooral doorbrengen aan de rand van luxe-resort zwembaden. Zelf slapen we in het goedkoopste guesthouse in town en we profiteren vrolijk van de uitbundige luxe van onze buren.

Op 4 januari schuiven we aan bij een ontbijtbuffet in zo'n hotel. Wat willen Emmelien en Lars nog meer? Om 9 uur vertrekken we per tuk-tuk naar het dorp Kompong Trach. Met behulp van een 16-jarige Cambodjaan verkennen we de grotten die in een prachtige, schots en scheve rotsen liggen. Overal brandt wierook en staan Boeddha-beeldjes. We komen kalksteenformaties tegen in de vorm van een krokodil, olifant, champignon en Boeddha-voet. De mensen hier hebben zeker een grote fantasie. De grotten komen uit in een enorme, schaduwrijke holte binnenin de rots. Ook bezoeken we de 'bat-cave' waar honderden vleermuizen de dag hangend doorbrengen. Indrukwekkend. Aan het einde bedanken we onze gids voor de mini-tour en voor het doodslaan van een gigantisch duizendpoot-achtig beest in de grot waar Emmelien bijna op ging staan. De rest van de middag brengen we als vanouds door in mooie ligstoelen langs een nog mooier zwembad. Met een grandioos uitzicht over zee is genieten geen moeilijke opgave. Diezelfde avond komen we erachter dat ons contante geld nogal bijna op is. Helaas is er in de wijde omgeving geen pinautomaat te bekennen. We voelen ons al helemaal student als we als avondeten een bordje rijst delen.

De volgende dag is het tijd voor de reis naar het volgende land op ons lijstje: Vietnam. Met een bus en een boot worden we over de grens en naar het mooiste eiland van heel Vietnam gebracht. Als we de backpacks neergegooid hebben in een bungalowtje rennen we gelijk door naar het strand. Vanaf het begin sluiten we Phu Quoc in onze hartjes. We ploffen neer op een strandterras en bestellen wijn en loempia's. Wat een genot: de voetjes in het zand, de ondergaande zon en mooie dagen in het vooruitzicht. Een goed begin van de Tweede Helft.