In de sporen van de pelgrims

Waar waren we gebleven? Het voelt alsof we hier al weken zijn, in plaats van vier dagen... We zijn inmiddels verhuisd naar een ander deel van Kathmandu, pal naast de prachtige Boudhanath stupa.

Op dag 1 in de stad stonden we echt te trappelen om de boel te gaan verkennen. Na een heerlijk ontbijtje in de tuin van het hotel (met wel hele zure citroenthee) trokken we erop uit. Tijdens onze stadswandeling kwamen we verdacht vaak dezelfde toeristen tegen met dezelfde Lonely Planet in hun hand... De wandeling eindigde bij Durbar Square: de trekpleister van Kathmandu. Eigenlijk is het een groot complex met heel veel verschillende tempels in het oude stadscentrum. Indrukwekkend, maar het Nepalese straatleven fascineerde ons veel meer. 's Middags komen we bij in the Garden of Dreams. En echt, dat klinkt zo heerlijk als dat het was! Een oase van rust, midden in de hectiek van Kathmandu. We lezen wat in het gras, schommelen op de enorme bamboo schommel en lopen nog wat rond. Als we 's avonds na het eten naar het hotel lopen is het echt pikkedonker. De nacht valt hier ongelofelijk vroeg en snel. Emmelien loopt nog bijna tegen een (heilige) koe aan...

Op Lars z'n 19e verjaardag ontbijten we feestelijk met pannenkoeken en kadootjes. Vandaag staat de 'Monkey Temple' op het programma, oftewel de Swayambhu stupa. Het is een eindje lopen, maar we gaan op ons richtingsgevoel af en belanden zo in een armoedige wijk. Dit is een hele andere kant van Nepal die we tot nu toe nog niet hebben meegemaakt. Wel heel belangrijk om ook te zien! We beseffen maar weer eens hoe blij we zijn met ons leventje in Nederland... Na een tijdje komen we bij de trappen aan die naar de tempel leiden. Er komen direct twee sadhoes op ons afstormen (nouja, lopen dan) die op onze bezwete voorhoofden rode stipjes smeren en bloemen in ons haar strooien. Gezegend (en een paar rupees lichter) lopen we door zien wel meer mensen lopen daarmee lopen. Terwijl we de trap opzwoegen is er al veel te zien. Enorme boeddha-beelden bijvoorbeeld, en overal aapjes. AAPJES! Af en toe zitten we even stil om alles in ons op te nemen. Boven aangekomen waaien er overal Tibetaanse vlaggetjes. De sfeer is bijna spiritueel. We kijken wat rond en lopen (natuurlijk met de klok mee) om de tempel. De rituelen, geuren en muziek op de prachtige heuvel laten de middag voorbij vliegen. Voldaan stranden we aan het eind van de dag neer in de Garden of Dreams, waar we onze ervaringen braaf noteren. Vanavond voor het laast in ons heerlijke hotelletje.

Na een heftig taxi-ritje komen we bij Boudhanath aan. We vinden na wat zoeken een prima guesthouse, voor slechts 8 euries per nacht (twin room). Vrij snel staan we weer buiten en gaan we te voet naar Pashupatinath. Dit is de belangrijkste Hindu-tempel in heel Nepal. Opnieuw een groot complex met tempels, waarvan de meeste alleen toegankelijk zijn voor Hindoes. We komen via de 'rustige' ingang binnen: inderdaad geen toerist te bekennen. De tempels hier maken niet echt indruk. Misschien omdat we nog niet gelunched hebben (het is echt wonderlijk wat eten met je stemming kan doen) of het ligt aan de vieze rommeligheid van het geheel. De zon schijnt fel en de rugzakjes plakken maar als we eenmaal wat noedels naar binnen hebben gewerkt voelen we ons beter. Als we verderlopen zien we rookwolken boven de rivier opstijgen. Deze plek wordt door Hindoes gezien als De Plek om gecremeerd te worden als je overleden bent. We zoeken een plekje in de schaduw en bekijken alle rituelen van een afstandje. Wat we zien maakt indruk. Verschillende stapels hout worden klaargelegd. Monniken trommelen en grote groepen familie staan te wachten tot hun dierbare wordt gecremeerd. Volledig bedekt onder grote oranje doeken, soms met bloemen, liggen lichamen. Leden van de famillie voeren allemaal rituelen uit waarbij alleen het gezicht van de dode zichtbaar is. Na een tijdje wordt de dode weggedragen op een soort houten brancard, richting de stapels hout. Later wordt het vuur aangestoken. Heel apart om dit zomaar als toerist te kunnen aanschouwen. Een crematie is eigenlijk prive, maar hier staan overal mensen te kijken en zelfs foto's te maken. Het contrast is enorm. Wel komt deze manier van afscheid nemen erg puur over, het komt in ieder geval minder stijf over dan de cake en koffie bij ons. Na nog met twee sadhoes (heilige oude baardmannen die alle aardse bezittingen achter hun hebben gelaten) op de foto te zijn gegaan, lopen we terug. In het echt zijn deze heiligen toch iets commercieler. Als echte toeristen kopen we cola en chips, daarna doen we nog een wasje op het dakterras van het hotel. Als het gaat schemeren lopen we de straat uit en staan we meteen voor de Boudhanath. Als het donker wordt gaan de lichtjes aan. We lopen een rondje mee met alle monniken en pelgrims, en genieten van de intieme religeuze sfeer. We besluiten hier te eten, met uitzicht op de stupa. Mooier kan niet, en lekkerder ook niet: pizza. Na een stroomstoring lopen we (de gaten in de weg omzeilend) terug naar ons kamertje. Morgen is er weer een dag!


ps. foto's volgen (ooit)
p.p.s. even voor de zekerheid: wij zaten dus niet in die verongelukte bus in Kathmandu! Bedankt nog Chris!