Hakuna Matata

Don't worry, be happy. Geen zorgen, zorg maar dat je geniet. Als er ergens een land op de wereld is waar het gedachtegoed van Bob Marley en Timon en Poemba boven de grondwet verheven is, dan is het Laos wel. Een arm, vergeten land waar nog geen veertig jaar geleden elke 10 minuten een vliegtuiglading bommen werd gedropt. Maar vooral ook het land van de vredige glimlach, een land waar 'muan' (lol) bijzonder hoog in het vaandel staat. Van de relaxete stad Luang Prabang naar het bruisende nachtleven van Vang Vieng...

We waren gebleven bij de busreis van Hanoi naar Luang Prabang. Na deze walgruwelijke tocht van 25 (vijf-en-twintig!) uur hebben we het wel weer even gehad met bussen. Misschien verklaart dat deels waarom we zo lang in Luang Prabang zijn blijven hangen.

Vanaf de eerste ochtend zijn we allebei verliefd op dit knusse stadje. De sfeer is ontzettend relaxed, het is echt onmogelijk je hier te haasten. Bovendien is het goddelijk om de korte broeken en teenslippers weer uit de backpack te kunnen graven. Weg met dat fleecevest en die afritsbroek! We verkennen de stad als echte Hollanders: op de fiets. We bekijken een mooie tempel en een bamboe-brug (dat is inderdaad zo wiebelig als het klinkt). De tempels in Laos zijn weer heel anders: meer goud, mozaiek en glittersteentjes. In het Royal Palace Museum bekijken we een intrigerende tentoonstelling over het leven van de monniken hier. Wat een kanjers. Wij zien onszelf eerlijk gezegd nog niet dagenlang mediteren om de betekenis van die ene uitspraak van Boeddha te doorgronden... Na een beetje een mislukt bananentaartje (net baby-prut) beklimmen we de ruim 300 treden naar een Boeddhistische tempel bovenop een klif. Het is er stampvol met zwetende toeristen die net als wij de zonsondergang willen zien. Het uizicht is fenomenaal. 's Avonds eten we een lekkere Laotiaanse maaltijd, natuurlijk met een Beerlao erbij: schijnbaar het lekkerste bier in de wereld.

Op 2 februari bezoeken we een prachtige waterval. Alleen het tochtje erheen met de tuktuk is al geweldig. Binnen vijf minuten zijn we de stad uit en rijden we, omringd door bergen en rijstvelden, over het platteland. De Kuang Si Fall stroomt via verschillende plateaus naar beneden. Het mooiste is nog dat je bijna overal mag zwemmen. We plonsen meteen het blauwe, ijskoude water in. Even verderop kun je zelfs met een slinger vanaf een boom een soort dodezwaai maken. Hierna nemen we nog een kijkje bij een berenopvangcentrum en gaan we op de foto met onze vrienden de pandabeer en de ijsbeer.

De volgende dag zitten we al om 9 uur 's ochtends geinstalleerd op een mooie longtailboat, drijvend op -jawel- de Mekong. Het is natuurlijk ook maar een modderige rivier, maar wel een die we de halve reis al tegenkomen maar waar we telkens precies niet heengaan. De eerste stop is bij een zogenaamde 'whiskey village'. De rijstwijn en whiskey worden hier zelf gebrouwen in grote vaten boven een houtvuurtje. Hoewel we praktisch net ontbeten hebben mogen we al proeven. De roze en gele rijstwijn smaakt prima maar de whiskey (55%) brandt echt zijn weg door je lichaam. Na nog een uur varen komen we bij een grot vlak naast de rivier aan. Een paar steile traptreden later staan we in een grote grot propvol Boeddhabeeldjes in alle soorten en formaten. De upper cave is groter, dieper en dus nog donkerder. De rest van de middag brengen we zittend, rustend en chillend door. 's Avonds eten we heel erg leuk op de nightmarket van Luang Prabang. Voor een eurootje per persoon mag je je bord helemaal volladen met noedels, rijst, groenten en loempiaatjes.

De dag erna doen we nog minder. Om precies te zijn: we eten heerlijk, nemen een goddelijke schouder/voet massage en kijken een filmpje in een backpackerscafe. Voor dit soort dagen is Luang Prabang meer dan geschikt. Echt weer een stad om weer eens terug te komen.

Vang Vieng roept! Met een minibusje worden we naar dit kleine stadje aan de Nam Song rivier. We rijden door een ontzettend mooi landschap, met hier en daar nog best hoge bergen en indrukwekkende vergezichten. Bij aankomst wordt direct duidelijk: hier gaan we een leuke tijd hebben. De hoofdactiviteit in Vang Vieng is het 'tubing': drijvend in een traktor-binnenband de rivier afdobberen. Langs de rivier zijn er overal barretjes die jou maar al te graag binnen willen slepen. Letterlijk, want je wordt met een touw binnengehaald. Natuurlijk trekt Vang Vieng vooral jongeren. Heel veel jongeren, van over de hele wereld. De overvloedige (gratis) alcohol maakt dit tot een ultiem backpackers-paradijsje. 's Avonds, na een lekker Indisch bordje rijst, lopen we over een mooie bamboebrug naar 'The Island', the place to be om uit te gaan. Onze eerste avond hier is gelijk briljant. Gratis wodka (in mooie roze emmertjes), vette muziek, kampvuren, vuur-limbo en dansen in de open lucht onder het licht van de maan (en de discolampen).

Gelukkig kunnen we de volgende dag uitslapen. We huren twee banden en stappen in de tuktuk, die ons drie kilometer stroomopwaards afzet. Het is nog vroeg (een uur of twee) maar overal barst het al van de dansende mensen. Naast dansen, drinken en tubing kun je van glijbanen af, moddervolleybal spelen, met een kabelbaan over het water scheren, met een trapeze het water inspringen, levensgroot yenga spelen, bierpong doen en bij een kampvuur hangen. 's Avonds, terug in Vang Vieng, komen we de twee Zweden tegen die we in Halong Bay hebben ontmoet. Via hun leren we nog twee Nederlanders, een Australier, wat Schotse meisjes en een Fin kennen. Het is weer een gezellige boel.

Het tuben was gisteren zo leuk dat we er de volgende dag weer voor gaan. Bij de tweede bar (en de leukste) komen we ons clubje van gisteravond weer tegen. Een gratis shotje wat we drinken blijkt geen wodka te zijn, maar whiskey uit een grote fles met een griezelige duizendpoot erin. IEEEL! 's Avonds eten we met z'n allen bij een van de vele videobars waar 'Friends' wordt getoond. Dat is hier traditie... We dansen tot de kleine uurtjes in de Smile Bar en de Bucket Bar.

Dag drie in Vang Vieng verloopt zo ongeveer hetzelfde als dag een en twee. God, this place is fun. Toch is het morgen weer tijd om verder te gaan en weer wat cultuur te gaan snuiven. Op naar de hoofdstad, Vientiane.